Në çastet e vështira në jetën e tij, i pavdekshmi Linkoln thoshte shpesh: “Edhe kjo, ashtu si çdo gjë tjetër do të kalojë së shpejti”.
Nëse ju bëheni më të zgjuar nga efektet e ndonjë dështimi të përkohshëm, të cilin ju mendoni se është vështirë ta harroni, më lejoni që t’ju rekomandoj këtë poemë të vogël stimuluese nga Uollter Malone.
MUNDËSIA
Ata që thonë se nuk vijmë, më kuptojnë gabim,
kur unë trokas një herë dhe nuk ju gjej,
çdo ditë unë qëndroj jashtë derës suaj,
dhe ju urdhëroj të zgjoheni, të rriteni dhe të fitoni.
Mos rënko për ndodhitë e mëparshme që kalove!
Mos qaj për periudhën e artë që venitet!
Çdo natë unë i djeg inçizimet e ditës që kalova;
Me lindjen e diellit, çdo shpirt lind përsëri.
Qesh si djali në shkëlqimin që ka shpejtësia ,???
Për gëzimet e humbura, bëju i verbër i shurdhër dhe memec.
Gjykimet e mia e vulosën të kaluarën e vdekur me vdekjen e saj.
Por kurrë mos u lidh pas një momenti që do të vijë.
Edhe pse thellë në baltë duart tua nuk kanë qarë dhe dënesur.
Unë ua huazoj dorën time të gjithëve që thonë “Unë mundem!”
Asnjë i turpëruar nuk është fundosur aq thellë,
por përsëri mund të rritet dhe të jetë njeri!
Vetëm ti e sheh rininë tënde i tmerruar!
Vetëm ti shtjellnga goditja e drejtë e ndëshkimit!
Pastaj kthehet nga arkivat e së kaluarës së fshehtë
Dhe i gjen faqet e ardhmërisë të bardha si bora.
Ti je një kukuvajkë? Zgjohu nga magjia jote!
Ti je mëkatar? Mëkati mund të falet!
Çdo mëngjes të jep krah për të ikur nga ferri,
Çdo natë një yll për të udhëhequr hapat e tu deri në qiell.
Comments