Por nuk ishin vendet e mira jetesore ata qe sollen me te miren tek une..por ishin ato nete pa gjume...ato renkime ne nete te erete ku isha une dhe eresira dhe klithmat e kerkimit te shpetimit....ato qe me derguan ne nje rruge e cila nuk e dija ka ose jo fund..por e cila rruge me beri te forte qe te mos kem asnje frike se çfarë do të thonë të tjerët për të shperndarë më të mirën time që të ju ndihmoj të tjerëve te gjenjne te mirën në zemrat e tyre.
Vetëm kur ndodh e keqja ne fillojmë të vlerësojmë të mirën!
Fillojmë të shohim vlerat e vërteta të jetës prandaj duhet të jemi falënderues edhe për ato periudha jetësore...
Pas çdo errësire vjen drita. Fara nëse qëndron vetëm në dritë nuk mbin...i duhet të qëndroj në erësirë nën tokë për ca kohë që pastaj të dal dhe të rritet nën rrezet e diellit.
ËSHTË KOHA E DRITËS PËR NE, LE TA BESOJMË KËTË!
Vetëm atëherë kur unë dridheja nga frika, isha e trishtuar nga jeta...ajo ishte koha kur unë forcova besimin tim në Zot..kur u mësova të lutem...kur e dija se jam vetëm unë dhe mendimi im...kur asnjë njeri i gjallë në këtë planet nuk ishte me mua....kur isha vetëm unë dhe Zoti...kut të gjithë më braktisën...vetëm atëherë unë ybulova fuqinë time të vërtetë!
Prandaj mos u ankoheni nëse sot jeni në një vend të erët...sepse pas erësirës vjen drita!
Shkrime nga fb im:
Apliko per Iam Power dhe Konferencen e rradhes ketu.
Beni vetezbulim me thesarin qe gjindet ne Iam Power
❤