Ju lutem kuptoni këto fjalë, varfëria do të jetë gjithmon aty nëse ne mendojmë se në të ardhmen do të pasurohemi. Sëmundja do të jetë gjithmonë aty nëse ne mendojmë se në të ardhmen do të shërohemi, dhe shumë gjëra tjetra mund ti vendosni në këtë formulë...
Gjendjet e padëshiruara në jetë do të qëndrojnë aty përderisa ne kemi dëshira për diçka, Zoti e di se çfarë na duhet ende pa e kërkuar.
Nëse mendojmë se e kundërta e sëmundjes është shëndeti kemi krijuar një ide të shëndetit dhe kemi krijuar gjithashtu konfliktin e mendjes se ka 2 gjëra aty sëmundja dhe shëndeti, apo pasuria dhe varfëria.
Fakti eshte varfëria- dhe jo pasuria. Pasuria nuk është fakt. Nese e kuptoni njehere kete, te verteten e kesaj. Se nese une jam i varfër koncepti i pasurisë e sjell kete konflikt mes dy te kundertave.
Ajo qe nuk është fakt nuk ka vlere- vetem fakti une jam i varfër/ i sëmurë.
Qe te observoni gjithe levizjen e varfërisë, sëmundjes, zemrimit, xhelozise urejtjes, konkurences, imitimit, komforitetit, etc- ta obzervoni pa i dhene asnje drejtim, pa asnje motiv.
Nese e beni kete atehere eshte fundi i varfërisë, sëmundjes, urejtjes, xhelozise, etc...Gje qe eshte nje perceptim dhe veprim i menjehershem.
Pra dicka nuk mund te arihet me kohen ajo eshte aty ose nuk eshte aty.
Mësime nga J. Krishnamurti- sqaruar në formë tjetër nga Mimoza Thaqi
